Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008

Ανοίξτε τα Πανεπιστήμια χτυπήστε το παρακράτος!

Και ενώ οι διαμαρτυρίες των νέων δεν λένε να καταλαγιάσουν, γελάστηκαν εκείνοι που νομίζουν ότι αρκεί ο χρόνος από μόνος του για να λύσει το πρόβλημα. Το πρόβλημα είναι πολυσύνθετο και αυτοί που λειτουργούν παράλληλα στην κρίση κάνοντας το δικό τους προβοκατόρικο παιχνίδι το γνωρίζουν καλά. Η Ελλάδα χρειάζεται εδώ και τώρα την μεγάλη βαθιά τομή στην παιδεία αν θέλουμε να βγει από τα αδιέξοδά της. Ανοίξτε τις πόρτες των Πανεπιστημίων και αναβαθμίστε τις σπουδές! Ένα αίτημα 30 ετών από λίγους κάποτε πλην σοβαρά σκεπτόμενους φτάνει ν αρχίζει να συζητιέται σοβαρά ακόμα και σε επίπεδο κυβέρνησης. Είναι μία από τις προτάσεις αφού υπάρχουν και άλλες όπως αυτή που θέλει άλλο ένα χρόνο προπαρασκευής δήθεν, όπου θα συνεχίζουν οι νέοι και οι οικογένειές τους να σέρνονται στους δρόμους της Παραπαιδείας, ενός από τους πλέον αρρωστημένους παράγοντες που κυριαρχούν στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία, εξαφανίζοντας στην κυριολεξία τον συρρικνωμένο μισθό της μέσης ελληνικής οικογένειας, χωρίς στην ουσία να συνεισφέρει στη λύση του προβλήματος.
Οι κινητοποιήσεις θα συνεχίσουν όπως και οι προκλήσεις του παρακράτους που έδειξε σοβαρά την ύπαρξή του. Το λυπηρό είναι ότι πλην του ΚΚΕ που όσο περνάει ο καιρός επιμένει όλο και περισσότερο στην ύπαρξη μεθοδευμένων κινήσεων από κέντρα τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά οι υπόλοιποι προτιμούν να τονίζουν κυρίως την αγανάκτηση των νέων…
Η αλήθεια είναι ότι τα δεδομένα είναι πολλά και φυσικά οι παράγοντες που συνθέτουν το σημερινό σκηνικό αρκετοί. Η υποβάθμιση της ζωής των νέων με ένα ατελείωτο κυνήγι ενός άπιαστου ονείρου, η πιεστική προσπάθεια για δήθεν περισσότερη γνώση (ατελείωτες γλώσσες λες και όλοι θα γίνουν διερμηνείς, φροντιστήρια σε μαθηματικά , φυσική αρχαία νέα ώστε ο νεοέλληνας μαθητής να στοχεύει να πιάσει απ την μια τον Μπαμπινιώτη από την άλλη τον Αϊνστάιν…), η βρώμα που αναδίνεται από την κυρίαρχη αντίληψη για το τι σημαίνει πολιτική (πολιτικός υποπολιτισμός), κατασπατάληση των κεφαλαίων ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας κλπ…
Μέσα σ’ όλα αυτά ο πυροβολισμός ήταν απλά ο σπινθήρας. Ακόμα και αν ο εκτελεστής θα μπορούσε να είναι το μακρύ χέρι των ηθικών αυτουργών, η κοινωνία, η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, πρέπει να απαντήσουν με πολιτικές θέσεις με τις οποίες άμεσα και κυρίαρχα θα πρέπει να στοχεύουν στην κατάργηση των εισαγωγικών για τα Πανεπιστήμια με ταυτόχρονη απελευθέρωση των οικογενειών και των παιδιών τους από την οικονομική εξαθλίωση που προκαλεί η παραπαιδεία με παράλληλη αναβάθμιση της εκπαίδευσης, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να γίνει το μεγάλο ξεκαθάρισμα σε επίπεδο σωμάτων ασφαλείας.
Οι δυο παραπάνω προτάσεις δεν είναι απλά θέσεις για να κουβεντιάζουμε. Η κοινωνία πάτησε φρένο και η αγανάκτηση δεν πρόκειται να καταλαγιάσει παρά μόνο με μεγάλες αποφάσεις. Το 2009 που έρχεται πρόκειται να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο το κλίμα. Ο χρόνος έληξε…!

Κυβερνά «ωσεί παρών»!

Κάτι ξέρανε οι παλιοί όταν μιλούσαν για τα «χούγια» του λύκου. Η ίδια συνταγή επαναλαμβάνεται βέβαια και με τους ανθρώπους όπου οι συνήθειες πεθαίνουν τελευταίες…
Έμαθαν δυστυχώς να κυβερνούν «δια της απουσίας» και αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Όταν έφυγαν από τη Βουλή για να μη γίνουν ρεντίκολα, ούτε καν πήγαινε το μυαλό μας ότι το ίδιο θα έκαναν και όταν το παρακράτος έκαιγε την Αθήνα. Ανύπαρκτοι παρακολουθούσαν κι αυτοί σαν απλοί τηλεθεατές την ταινία τρόμου. Μετά ήρθαν για την καταγραφή των ζημιών… Πόσο λίγοι ήταν τελικά… Πόσο ανύπαρκτος έδειξε να είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός… Τουλάχιστον ο θείος του είχε την απορία να μάθει ποιος κυβερνούσε την χώρα όταν έπεφτε νεκρός ο Λαμπράκης… Αυτός δεν είχε ούτε αυτή την αγωνία… εκτός βέβαια και αν ήξερε και δεν μας το λέει επειδή είναι εθνικό μυστικό…
Είναι τυχεροί οι λαοί που τους προκύπτει να έχουν ηγέτες που να ξέρουν τι θέλουν. Μια ολόκληρη χώρα σε απόγνωση στο έλεος του σύγχρονου ελληνικού παρακράτους και οι πολιτικοί τους ηγέτες να αδυνατούν να δουν το αυτονόητο! Δεν αναφέρομαι βέβαια στον Καραμανλή γιατί απ ότι έδειξε αυτός «αγαπάει αλλού», ή τουλάχιστον αυτό άφησε να εννοηθεί, αλλά στους ηγέτες της αντιπολίτευσης που χρειάστηκαν να περάσουν σχεδόν πέντε μέρες ώστε να καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους για να βγουν και να καταδικάζουν τα ακροδεξιά στοιχεία και να ξανάρχονται στην συλλογική μνήμη οι Κοτζαμάνηδες και οι καρφίτσες.
Αν βγάλουμε εν μέρει από τις όποιες ευθύνες λόγω έλλειψης βιωμάτων λόγω ηλικίας τον Τσίπρα, (το παιδί ανδρώθηκε πολιτικά στις εποχές που κυνηγούσαν μαζί με τον καλό Μητσοτάκη τον κακό Ανδρέα), δεν ισχύει το ίδιο και για τον Παπανδρέου με την Παπαρήγα. Εκείνος βέβαια που πέφτει σε ένα ακόμα λάθος (το πρώτο ήταν το καλώς τα τα παιδιά) είναι ο Αλαβάνος που ενώ είναι από τους πρώτους που στηρίζει το αυθόρμητο ξέσπασμα της νεολαίας, αδυνατεί να διακρίνει την ύπουλη δουλειά της καταστροφής του κέντρου της Αθήνας, την οποία έχει αναλάβει το παρακράτος…
Η αλήθεια είναι και όσο περνάνε οι μέρες και ενώ συνεχίζονται οι προκλήσεις, ότι τείνει να φανεί μάλλον ένα καλά οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης που μαζί με τις καταστροφές προκαλεί από τη μια πλευρά, μια συντηρητικοποίηση της κοινωνίας ενώ από την άλλη έρχεται να διευκολύνει την κυβέρνηση, ώστε να μπορεί ακόμα και να ενεργοποιήσει το άρθρο 11 του Συντάγματος …!
Η Νέα Δημοκρατία πλέον απειλεί ανοιχτά. Δεν κυβερνά. Αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια τα πλέον αντιδραστικά αντανακλαστικά της ανατρέχοντας στις πολιτικές καταβολές της, αδυνατώντας από τη μια να ελέγξει δημοκρατικά την κοινωνία, προετοιμαζόμενη να εφαρμόσει ακόμα και μέτρα καταστολής των ελευθεριών! Η Νέα Δημοκρατία δεν κοιτάζει πλέον να κυβερνήσει αλλά να γλιτώσει τα στελέχη της από την τσιμπίδα της δικαιοσύνης. Στην ουσία παραδέχεται ότι κυβερνά ωσεί παρών!