Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2009
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Ανοίξτε τα Πανεπιστήμια χτυπήστε το παρακράτος!
Οι κινητοποιήσεις θα συνεχίσουν όπως και οι προκλήσεις του παρακράτους που έδειξε σοβαρά την ύπαρξή του. Το λυπηρό είναι ότι πλην του ΚΚΕ που όσο περνάει ο καιρός επιμένει όλο και περισσότερο στην ύπαρξη μεθοδευμένων κινήσεων από κέντρα τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά οι υπόλοιποι προτιμούν να τονίζουν κυρίως την αγανάκτηση των νέων…
Η αλήθεια είναι ότι τα δεδομένα είναι πολλά και φυσικά οι παράγοντες που συνθέτουν το σημερινό σκηνικό αρκετοί. Η υποβάθμιση της ζωής των νέων με ένα ατελείωτο κυνήγι ενός άπιαστου ονείρου, η πιεστική προσπάθεια για δήθεν περισσότερη γνώση (ατελείωτες γλώσσες λες και όλοι θα γίνουν διερμηνείς, φροντιστήρια σε μαθηματικά , φυσική αρχαία νέα ώστε ο νεοέλληνας μαθητής να στοχεύει να πιάσει απ την μια τον Μπαμπινιώτη από την άλλη τον Αϊνστάιν…), η βρώμα που αναδίνεται από την κυρίαρχη αντίληψη για το τι σημαίνει πολιτική (πολιτικός υποπολιτισμός), κατασπατάληση των κεφαλαίων ξεπούλημα της δημόσια περιουσίας κλπ…
Μέσα σ’ όλα αυτά ο πυροβολισμός ήταν απλά ο σπινθήρας. Ακόμα και αν ο εκτελεστής θα μπορούσε να είναι το μακρύ χέρι των ηθικών αυτουργών, η κοινωνία, η κυβέρνηση, τα πολιτικά κόμματα, πρέπει να απαντήσουν με πολιτικές θέσεις με τις οποίες άμεσα και κυρίαρχα θα πρέπει να στοχεύουν στην κατάργηση των εισαγωγικών για τα Πανεπιστήμια με ταυτόχρονη απελευθέρωση των οικογενειών και των παιδιών τους από την οικονομική εξαθλίωση που προκαλεί η παραπαιδεία με παράλληλη αναβάθμιση της εκπαίδευσης, ενώ την ίδια στιγμή θα πρέπει να γίνει το μεγάλο ξεκαθάρισμα σε επίπεδο σωμάτων ασφαλείας.
Οι δυο παραπάνω προτάσεις δεν είναι απλά θέσεις για να κουβεντιάζουμε. Η κοινωνία πάτησε φρένο και η αγανάκτηση δεν πρόκειται να καταλαγιάσει παρά μόνο με μεγάλες αποφάσεις. Το 2009 που έρχεται πρόκειται να επιδεινώσει ακόμα περισσότερο το κλίμα. Ο χρόνος έληξε…!
Κυβερνά «ωσεί παρών»!
Έμαθαν δυστυχώς να κυβερνούν «δια της απουσίας» και αυτό δεν αλλάζει εύκολα. Όταν έφυγαν από τη Βουλή για να μη γίνουν ρεντίκολα, ούτε καν πήγαινε το μυαλό μας ότι το ίδιο θα έκαναν και όταν το παρακράτος έκαιγε την Αθήνα. Ανύπαρκτοι παρακολουθούσαν κι αυτοί σαν απλοί τηλεθεατές την ταινία τρόμου. Μετά ήρθαν για την καταγραφή των ζημιών… Πόσο λίγοι ήταν τελικά… Πόσο ανύπαρκτος έδειξε να είναι ο ίδιος ο Πρωθυπουργός… Τουλάχιστον ο θείος του είχε την απορία να μάθει ποιος κυβερνούσε την χώρα όταν έπεφτε νεκρός ο Λαμπράκης… Αυτός δεν είχε ούτε αυτή την αγωνία… εκτός βέβαια και αν ήξερε και δεν μας το λέει επειδή είναι εθνικό μυστικό…
Είναι τυχεροί οι λαοί που τους προκύπτει να έχουν ηγέτες που να ξέρουν τι θέλουν. Μια ολόκληρη χώρα σε απόγνωση στο έλεος του σύγχρονου ελληνικού παρακράτους και οι πολιτικοί τους ηγέτες να αδυνατούν να δουν το αυτονόητο! Δεν αναφέρομαι βέβαια στον Καραμανλή γιατί απ ότι έδειξε αυτός «αγαπάει αλλού», ή τουλάχιστον αυτό άφησε να εννοηθεί, αλλά στους ηγέτες της αντιπολίτευσης που χρειάστηκαν να περάσουν σχεδόν πέντε μέρες ώστε να καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους για να βγουν και να καταδικάζουν τα ακροδεξιά στοιχεία και να ξανάρχονται στην συλλογική μνήμη οι Κοτζαμάνηδες και οι καρφίτσες.
Αν βγάλουμε εν μέρει από τις όποιες ευθύνες λόγω έλλειψης βιωμάτων λόγω ηλικίας τον Τσίπρα, (το παιδί ανδρώθηκε πολιτικά στις εποχές που κυνηγούσαν μαζί με τον καλό Μητσοτάκη τον κακό Ανδρέα), δεν ισχύει το ίδιο και για τον Παπανδρέου με την Παπαρήγα. Εκείνος βέβαια που πέφτει σε ένα ακόμα λάθος (το πρώτο ήταν το καλώς τα τα παιδιά) είναι ο Αλαβάνος που ενώ είναι από τους πρώτους που στηρίζει το αυθόρμητο ξέσπασμα της νεολαίας, αδυνατεί να διακρίνει την ύπουλη δουλειά της καταστροφής του κέντρου της Αθήνας, την οποία έχει αναλάβει το παρακράτος…
Η αλήθεια είναι και όσο περνάνε οι μέρες και ενώ συνεχίζονται οι προκλήσεις, ότι τείνει να φανεί μάλλον ένα καλά οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης που μαζί με τις καταστροφές προκαλεί από τη μια πλευρά, μια συντηρητικοποίηση της κοινωνίας ενώ από την άλλη έρχεται να διευκολύνει την κυβέρνηση, ώστε να μπορεί ακόμα και να ενεργοποιήσει το άρθρο 11 του Συντάγματος …!
Η Νέα Δημοκρατία πλέον απειλεί ανοιχτά. Δεν κυβερνά. Αρχίζουν να βγαίνουν στην επιφάνεια τα πλέον αντιδραστικά αντανακλαστικά της ανατρέχοντας στις πολιτικές καταβολές της, αδυνατώντας από τη μια να ελέγξει δημοκρατικά την κοινωνία, προετοιμαζόμενη να εφαρμόσει ακόμα και μέτρα καταστολής των ελευθεριών! Η Νέα Δημοκρατία δεν κοιτάζει πλέον να κυβερνήσει αλλά να γλιτώσει τα στελέχη της από την τσιμπίδα της δικαιοσύνης. Στην ουσία παραδέχεται ότι κυβερνά ωσεί παρών!
Κυριακή 23 Μαρτίου 2008
Να λοιπόν που φτάσαµε ως εδώ για να γίνουµε µάρτυρες καταστάσεων που είναι σε θέση να προκαλέσουν ταυτόχρονα θλίψη και αηδία για το κατάντηµα της πολιτικής µας ζωής . Ξαναρχίζουµε από την αρχή τα µαθήµατα µιας και οι αρχηγοί των πολιτικών παρατάξεων τρέχουν να προλάβουν, να χειραγωγήσουν, να αφορίσουν, τέλος πάντων να συνετίσουν τα πλήθη υποδεικνύοντας πλέον νέους τρόπους καλής πολιτικής και υπεύθυνης συµπεριφοράς.
Όχι στις διαδηλώσεις, οι διαδηλώσεις κάνουν πάντα κακό και όπως είπε και ο εντεταλµένος των πολυεθνικών Νίµιτς τα σοβαρά θέµατα θα πρέπει να τα λύνουν µε σοβαρότητα στους διαδρόµους και στα γραφεία και όχι στους δρόµους. Τέτοια λοιπόν ακούν και οι δικοί µας που έχουν ξεπατωθεί για να δείχνουν καλή συµπεριφορά στον κάθε Νίµιτς και δεν κρατιόνται.
Ο κόσµος λοιπόν θα πρέπει να κάθεται στο σπίτι γιατί όταν βγει στους δρόµους τότε χαλάει η σούπα.
Το 1973 βγήκε στους δρόµους και αποσταθεροποιήθηκε η χούντα και µόλις µετά βίας πρόλαβαν να ξεπουλήσουν την µισή Κύπρο. Αλλά δεν είναι µόνο τα εθνικά αλλά και τα κοινωνικά ζητήµατα τα ζητήµατα οικονοµίας. Δεν µπορεί οι κάθε λογής φοιτητές και µαθητές να καταλαµβάνουν τα σχολεία τους, οι αγρότες να καταλαµβάνουν τους δρόµους, οι υπάλληλοι να µη πηγαίνουν στις δουλειές τους, οι εργάτες να µη πηγαίνουν στη δουλειά τους και να εµποδίζουν από πάνω και τους απεργοσπάστες, οι νταλικέρηδες να σταµατούν τις νταλίκες, οι λιµενεργάτες να κλείνουν τα λιµάνια και όλοι µαζί να µην κάθονται στο σπίτι για να δουν πως θα απεµπολούν οι ηγέτες τους την εθνική τους ταυτότητα.
Τα είδαµε όλα και τώρα το βλέπουµε κι αυτό. Νέα Δηµοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και ΣΥΝ να εκλιπαρούν τον κόσµο να καθίσει στο σπίτι του, αποδεχόµενοι άλλοι έµµεσα και άλλοι άµεσα την λογική των αµερικάνων που θέλει τον κόσµο στο σπίτι και η ελληνική ηγεσία να απεµπολεί την εθνική ταυτότητα ανοίγοντας τον δρόµο για πιο ωµές επεµβάσεις των αµερικάνων στην περιοχή.
Και αν για τις συντηρητικές ηγεσίες αυτό είναι η πεµπτουσία της ιδεολογίας τους (µόνο το 89 η Νέα Δηµοκρατία καλούσε τον κόσµο έξω για να πέσει το ΠΑΣΟΚ) για τις προοδευτικές τις αριστερές όπως θέλουν να λέγονται, δεν δικαιολογούνται να καλούν τον κόσµο στους δρόµους για τη σωτηρία της φύσης, της λευκής αρκούδας, της φάλαινας, της φώκιας, για την εθνική ανεξαρτησία του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, της Κούβας και όταν έρχονται στα θέµατα της εθνικής ανεξαρτησίας της χώρας µας να µας προκαλούν λέγοντας ότι αυτά είναι ζητήµατα του Άνθιµου του Καρατζαφέρη και των Χρυσαυγιτών. Ντροπή!
Το δυστύχηµα είναι ότι στις προεκλογικές συγκεντρώσεις τους καλούν όλο τον κόσµο να παρευρεθεί, να χάσει τη σοβαρότητά του γιατί τότε κινδυνεύουν οι καρέκλες και τα κρατικά µεροκάµατα.
Are a home now for me
But my home is the lowlands
And always will be
Some day youll return to
Your valleys and your farms
And youll no longer burn
To be brothers in arms
Through these fields of destruction
Baptisms of fire
Ive watched all your suffering
As the battles raged higher
And though they did hurt me so bad
In the fear and alarm
You did not desert me
My brothers in arms
Theres so many different worlds
So many differents suns
And we have just one world
But we live in different ones
Now the suns gone to hell
And the moons riding high
Let me bid you farewell
Every man has to die
But its written in the starlight
And every line on your palm
Were fools to make war
On our brothers in arms
Δευτέρα 18 Φεβρουαρίου 2008
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008
Όλα δείχνουν ότι οι καιροί που ξέραμε δεν θα ξανάρθουν και όσο πιο νωρίς το καταλάβουμε και το αποδεχθούμε, τόσο καλλίτερο και για μας και για την κοινωνία μας. Το πολιτικό, το κομματικό τοπίο όπως το γνωρίζαμε μέχρι τώρα οδεύει προς το τέλος του. Δεν είναι τα τελευταία γεγονότα με την υπόθεση Ζαχόπουλου που συνηγορούν σ’ αυτό, αλλά το σύνολο των γεγονότων και της εικόνας που παρουσιάζεται τα τελευταία χρόνια.
Θα ‘λεγα ότι απαρχή των μετέπειτα εξελίξεων είναι ο θάνατος του Ανδρέα Παπανδρέου και η ανικανότητα των διαδόχων του να αναδείξουν πολιτικές και σημεία αναφοράς που θα συσπειρώνουν τον κόσμο. Ακολούθησε η πρόσκαιρη ελπίδα της Νέας Δημοκρατίας που στην ουσία έβαλε και την ταφόπλακα στις ελπίδες των τελευταίων αισιόδοξων.
Σήμερα ο πολίτης είναι απλά παρατηρητής των αδιεξόδων που προκύπτουν από εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, που μάλλον αφορούν το επαγγελματικό μέλλον των αντιπαρατιθέμενων σ’ αυτές παρά τις ανάγκες αυτών πους επέλεξαν να τους εκπροσωπούν.
Παντού κάτι γίνεται , είναι γεγονός και στη Νέα Δημοκρατία στο ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΝ στο ΚΚΕ υπάρχουν γεγονότα που προειδοποιούν για αλλαγές που σίγουρα θα συμβάλουν σε μια διαφορετική εικόνα του πολιτικού τοπίου. Είναι δεδομένο πλέον ότι η μεταπολίτευση έλαβε τέλος!
Πως θα είναι η επόμενη μέρα κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αλλά θα μπορούσαμε να ψαχουλέψουμε με βάσει τα θέματα που φαίνεται να αναδεικνύονται στη νέα εποχή της παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας. Πρώτος και κύριος παράγοντας η ανάπτυξη της υπανάπτυξης μεγάλων τμημάτων του πληθυσμού της γης και η εξαθλίωσή τους, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τις συγκρούσεις σε τοπικό και σε διεθνές επίπεδο σε έξαρση. Η κλιματική αλλαγή και η αναγκαία ενεργειακή επανάσταση. Ο υπερπληθυσμός, οι γενοκτονίες και οι φυσικές καταστροφές με συνέπεια την έξαρση της λαθρομετανάστευσης.
Σ’ όλα αυτά φυσικά χρειάζεται να προστεθεί και η αδυναμία των υπαρχουσών ιδεολογιών να ξανασυσπειρώσουν τα λαϊκά κινήματα αλλά και η πρόσκαιρη κυριαρχία της θρησκευτικής μιζέριας ως μπούσουλας ανατροπής.
Σήμερα λοιπόν το κάλεσμα ξαναγίνεται γενικό για νέα συσπείρωση του κόσμου, των κόσμων, σε ένα νέο διάλογο. Φαίνεται να χρειάζεται να ξαναρχίσουμε από την αρχή…
Δεν κινούμαστε αυτόνομα. Η Ελληνική κοινωνία επηρεάζεται πλέον όλο και πιο πολύ από τα μεγάλα γεγονότα της υφηλίου.
Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2008
Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2008
Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008
Ο ΤΥΠΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΖΑΧΟΠΟΥΛΟ…
Περίεργα γεγονότα που μετατρέπονται σε σκάνδαλα εμφανίζονται κάθε τόσο για να απασχολήσουν την κοινή γνώμη, μέχρι να εμφανιστεί κάτι άλλο ή μέχρι να βαρεθεί ο κόσμος να παρακολουθεί τα ατελείωτα τηλεπαράθυρα. Από υποθέσεις μπόλικες, με παρακολουθήσεις με ομόλογα με κουμπάρους και πρωταγωνιστές κυρίως στελέχη της κυβέρνησης, βλέπε Βαρθολομαίος Ζαχόπουλος. Σε κάθε περίπτωση μέχρι τώρα μετά την πρώτη δημοσιοποίηση των πρώτων γεγονότων και σε λίγες μέρες γινόταν ξεκάθαρο το τι ακριβός γινόταν. Σήμερα τα πράγματα παραμένουν θολά με πρωταγωνιστές κυρίως τους δημοσιογράφους και τα αφεντικά τους, να δίνουν διαφορετική διάσταση στην προσπάθεια του Ζαχόπουλου να δώσει τέρμα στη ζωή του. Βιώνουμε μια συστηματική προσπάθεια αποπροσανατολισμού με την τάση να δίνει ο καθένας διαφορετικές ερμηνείες. Λες και απότομα στο χώρο της δημοσιογραφίας ζαλίστηκαν και δυσκολεύονται.
Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική. Το Υπουργείο Πολιτισμού είναι το μαγαζί που ταΐζει τους πάντες. Εκδότες, μεγαλοεκδότες και δημοσιογράφους θεατράνθρωπους τραγουδιστές και πάει λέγοντας. Όλοι όσοι θα μπορούσαν να επηρεάσουν μέσα από τον λόγο ή την τέχνη την συνείδηση του κόσμου και να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη. Είναι το υπουργείο του τζόγου και του αθλητισμού. Από δω οι πάντες σε κάποια στιγμή άμεσα ή έμμεσα πήραν λίγα ή πολλά οι ίδιοι ή τα αφεντικά που τους έχουν προσλάβει. Μόνον έτσι λοιπόν βλέποντας το υπουργείο πολιτισμού κανείς μπορεί να καταλάβει γιατί οι κατοικοεδρεύοντες στην Αθήνα ακόμα ψάχνουν να βρουν δήθεν τι συμβαίνει.
Η αφορμή ήταν η προσπάθεια αυτοκτονίας αλλά το γεγονός που αναδεικνύεται σήμερα είναι η διαπλοκή και η εξάρτηση του τύπου από την κάθε είδους εξουσία. Οι αγωνιστές δημοσιογράφοι μοιάζει να είναι σπάνιο είδος και την θέση τους να έχουν λάβει μίσθαρνες πένες άτομα υποταγμένα στον κρατικό παρά της εξουσίας. Προσπαθούν μέσα από τη σοβαρότητα του λόγου τους να κρύψουν τη γλίτσα τους. Έχουν εγκαταλείψει τη θέση τους και σέρνονται πίσω από τον τεμπέλικο μισθό που τους παρέχει η κάθε είδους εξουσία.
Έχουν ιδεολογικοποιήσει τον ωχαδερφισμό και δέχονται να παίζουν τον μάγκα της σφαλιάρας.
Δεν ξέρω τι έκανε τον Ζαχόπουλο να πάρει μια τέτοια απόφαση, σίγουρα όμως κατάφερε να αναδείξει το μεγάλο πρόβλημα της διαπλοκής τύπου και εξουσίας ένα πρόβλημα που σίγουρα θα πρέπει να χτυπηθεί στη ρίζα του.
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007
ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΟΛΗ;
Τελικά ποιος κυβερνά αυτή την πόλη; Ο Δήμαρχος,; Κάποιος Αντιδήμαρχος; Ο μηχανικός; Ο κλητήρας; Ο οδηγός; Δεν είναι ούτε σχήμα λόγου ούτε θέλω να υποτιμήσω κανέναν αλλά εδώ και δυο περίπου μήνες ακόμα δεν βρέθηκε ο αρμόδιος για να δώσει τέλος πάντων κάποιες απαντήσεις όσον αφορά το ποιος είχε την εξουσία και τη φαντασία να αφαιρεθούν από το κέντρο της πόλης τουλάχιστον 100 θέσεις στάθμευσης ! Οι συνέπειες είναι άμεσες και τα οικονομικά αποτελέσματα οδυνηρά για την πολύπαθη αγορά της πόλης μας.
Οι σκόρπιες δηλώσεις μιλούν για ανάπλαση πεζόδρομων αλλά στην προκειμένη περίπτωση οι παρεμβάσεις μοιάζουν να καθοδηγούνται από εμπάθεια και μίσος για την τάξη των εμπόρων και για όσους έχουν διαμερίσματα και γραφεία στο κέντρο! Άλλο πράγμα είναι η ανάπλαση και άλλο η αφαίρεση τόσο μεγάλου αριθμού θέσεων για τα αυτοκίνητα. Στην ανάπλαση μπορούμε να μιλήσουμε για τον αρχιτέκτονα τον πολεοδόμο που καταθέτει τις γνώσεις και τη φαντασία για βελτίωση των όρων λειτουργίας των πεζόδρομων. Εδώ έχουμε καραμπινάτη πολιτική απόφαση και απ΄ ότι φαίνεται το Δημοτικό Συμβούλιο δεν έτυχε να συζητήσει σε βάθος μια τέτοια πρόταση! Βέβαια αυτός ή αυτοί που αποφάσισαν την μύωση των θέσεων και συνάμα των πελατών και κατά συνέπεια του τζίρου του κέντρου, φρόντισαν να εξασφαλίσουν τον μισθό τους με τις πρόσφατες αυξήσεις. (βλέπε ΔΕΥΑΔ, Δημοτικά Τέλη).
Το πλέον βέβαια τραγικό στην περίπτωσή μας είναι ότι οι συγκεκριμένες παρεμβάσεις έχουν προκαλέσει τέτοια αγανάκτηση στους εμπόρους και είναι πολύ λογικό (για φαντασθείτε αυτούς που πήραν τέτοιες αποφάσεις την Δευτέρα να βρίσκονταν με ακάλυπτες επιταγές πως θα αισθανότανε άραγε;), ώστε να μην τολμά ούτε η τροχαία να κατεβάσει από τα πεζοδρόμια τα αυτοκίνητα με αποτέλεσμα το καραγκιοζλίκι να φθάσει στο αποκορύφωμά του!
Έχουμε μπει σε ένα φαύλο κύκλο με επίκεντρο την πλατεία και κατά συνέπεια και τους γύρο δρόμους. Δυστυχώς για είκοσι χρόνια παρακολουθούμε μια κοντόφθαλμη λογική που θέλει τη Δημοτική αρχή να πειραματίζεται ξανά και ξανά δημιουργώντας μόνο προβλήματα. Λύση στο πρόβλημα της πόλης που μεγαλώνει όλο και περισσότερο, υπάρχει. Αυτό το κέντρο έχει αγγίξει τα όριά του. Μήπως με τη νέα χρονιά καλό θα ήταν να ξεκινήσει μια πλατιά συζήτηση για τον σχεδιασμό και τη δημιουργία ενός νέου κέντρου μιας άλλης πλατείας στις παρυφές της πόλης;
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΔΕΣΜΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΔΑΣΩΣΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!!!
Όπως ανέφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές,να δεσμευτούν ότι τα δάση που κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες όλων των Μεσογειακών χωρών ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας:
guess who?...
Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας βλέπε Άρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!...
Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών - αναφέραν οτι 2.000 και πλέον στρέμματα στη Ζαχάρω 'παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.
Οφείλουμε να δείξουμε σε όλα τα κόμματα οτι δεν είμαστε σύμφωνοι και οτι δεν αδιαφορούμε: υπογράψτε το petition για την προστασία των δασών. Οι τωρινές 80.000 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000 , αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον ΟΗΕ.
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ!
http://www.petitiononline.com/forestgr/
Το κείμενο είναι ατόφιο από ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΜΑΡΙΑ
Σάββατο 22 Δεκεμβρίου 2007
Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2007
Ο Μαγγίνας φεύγει η Φάνη πάλι έρχεται…
Ο Μαγγίνας έφυγε και για όσους χάρηκαν θα ήθελα να τονίσω ότι είναι μάλλον λυπηρό παρά ευχάριστο μιας και αυτό το γεγονός δεν έχει σχέση με τα έργα του ως δημιουργού πολιτικών πρωτοβουλιών αλλά ως μπερμπάντη πολίτη που προσπαθεί να ξεγελάσει το κράτος και την κοινωνία! Φεύγει όχι επειδή η κυβέρνηση άλλαξε στάση απέναντι στους πολίτες αλλά για να διευκολύνει την κυβέρνηση να συνεχίσει την πορεία της. Φεύγει όχι επειδή βρέθηκε μια ουσιαστική κοινοβουλευτική και κοινωνική αντιπολίτευση απέναντι αλλά επειδή κάποιο ΜΜΕ χρησιμοποίησε με έξυπνο τρόπο πληροφορίες, αναδεικνύοντας τις μικρότητες και τις ατασθαλίες αυτού που ανέλαβε να «νοικοκυρέψει» την κοινωνική ασφάλιση στη χώρα.
Ο Μαγγίνας όπως και ο κάθε Μαγγίνας θα ‘ρθει και θα φύγει αλλά το μεγάλο ζητούμενο που είναι η αντίληψη για τον τρόπο που πρέπει να οργανώνονται και να λειτουργούν κοινωνικοί φορείς και χώροι, μηχανισμοί και οργανισμοί αυτό παραμένει! Αυτό είναι το θέμα. Ο τρόπος με τον οποίο χειρίζεται την εξουσία ο κάθε καιροσκόπος της πολιτικής και ο κάθε ένας που έμαθε να γυροφέρνει την κοινωνία απλά απαιτώντας να τον δοξάσουν…
Είμαστε η χώρα όπου ο δημόσιος τομέας συμπεριλαμβανομένων και των Δήμων κινείται σε εξωπραγματικά μεγέθη, με τους αιρετούς άρχοντες να διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα με τρόπο που δεν έχει καμιά σχέση με την διαχείριση της οικιακής τους οικονομίας. Μοιάζουν περισσότερο με τσαρλατάνους της πολιτικής που κάθε πρωί ξυπνούν μ ένα όνειρο, πώς να προσλάβουν και άλλους στο τσιφλίκι που διαχειρίζονται αρκεί να σιγουρέψουν την επανεκλογή τους και την επανεξασφάλισή τους. Λεφτά ούτως ή άλλως θα βρουν μιας και κορόιδα υπάρχουν πολλά, καλά να είναι η αστυνομία η αγροφυλακή η δημοτική αστυνομία να κάνουν κόντρες όλοι μαζί για το ποιος θα κόβει περισσότερα πρόστιμα.
Μάθαμε λοιπόν τα ελλείμματα να περισσεύουν οι μισθωμένοι αργόσχολοι να περισσεύουν τα θεάματα να περισσεύουν, αλλά όταν έρχεται η ώρα τις κρίσης τότε να ψάχνουμε για Μαγγίνες με ινδούς και αναψυκτήρια, να τους ρίξουμε στον Καιάδα και να ανακουφιστούμε.
Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Πιστεύω ότι τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε όλοι μια
προσπάθεια αλλαγής της οπτικής αλλά και της λειτουργικότητας του χώρου όπου ζούμε, με τη Δημοτική αρχή να φαίνεται στην αρχή ότι θέλει να προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς σε μια ιστορική αποκατάσταση της ανάγκης για μια πόλη όμορφη όπως θα την θέλαμε. Ήμουνα από τους πρώτους που επικρότησαν αυτό το ξεκίνημα, πιστεύοντας ότι οι πεζόδρομοι θα έπρεπε να αναβαθμισθούν αν και σταδιακά θα αρχίσουν τα μπαλώματα με τους αγωγούς αερίου.
Η αλήθεια είναι ότι από την πρώτη στιγμή κάτι φάνηκε να μην στέκει καλά… Ο τύπος που επιλέχθηκε όσον αφορά τα πλακάκια που από την πρώτη στιγμή άρχισαν να χάνουν τα πετραδάκια και φυσικά προμηνύοντας το θλιβερό φαινόμενο που θα αντικρίζουμε σε πέντε με δέκα χρόνια σε μια περιοχή όπου τον χειμώνα μπορεί να έχουμε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες και το καλοκαίρι πολύ υψηλές σε συνδυασμό βέβαια με το υγρό κλίμα της πόλης. Ερώτηση πρώτη λοιπόν τι προδιαγραφές υπάρχουν για το συγκεκριμένο υλικό για το οποίο να σημειωθεί ξοδεύτηκαν και θα ξοδευτούν τεράστια ποσά; Ερώτηση δεύτερη ποιος είναι ο λόγος που επιλέχθηκαν κράσπεδα από τσιμέντο με μια διάρκεια ζωής 20-30 χρόνων και όχι από πέτρα που μπορεί να κοστίσουν παραπάνω αλλά σίγουρα η αντοχή τους είναι υπερπολλαπλάσια…; Ήδη αν προσέξει κανείς τα κράσπεδα που τοποθετήθηκαν την προηγούμενη δεκαετία εμφανίζουν προβλήματα.
Τώρα κατά πόσο ωφελήθηκε η τοπική οικονομία από την αγορά των συγκεκριμένων υλικών είναι κι αυτό ένα θέμα που ακόμα προβληματίζει πολλούς.
Όμως το πλέον σοβαρό ζήτημα που θα πρέπει να μας ανησυχήσει όλους είναι οι παρεμβάσεις που γίνονται όχι απλά για τη διόρθωση ή την κάλυψη των πεζόδρομων αλλά η λογική που διέπει αυτή τη στιγμή τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο όσον αφορά την εξαφάνιση χώρων στάθμευσης των αυτοκινήτων από το κέντρο της πόλης. Επανειλημμένως έχει ακουστεί ο Δήμαρχος να λέει ότι θα διώξει τα αυτοκίνητα από το κέντρο. Πιστεύω όμως ότι η απόφαση είναι συλλογική του Δημοτικού Συμβουλίου οπότε οι ευθύνες για κάτι τέτοιο δεν είναι απλά προσωπικές. Το να φύγει το αυτοκίνητο σήμερα από το κέντρο σημαίνει ότι θα φύγουν και οι άνθρωποι, οι πελάτες των καταστημάτων και κατά συνέπεια τα καταστήματα. Ακόμα το να φύγουν τα αυτοκίνητα σημαίνει ότι θα φύγουν και οι κάτοικοι των πολυκατοικιών του κέντρου γεγονός που σημαίνει υποβάθμιση της αξίας των διαμερισμάτων και εγκατάσταση κυρίως φτωχών οικονομικών μεταναστών που το πρώτο διάστημα δεν κατέχουν αυτοκίνητο. Εν ολίγοις υποβάθμιση των οικιών του κέντρου και ότι αυτό συνεπάγεται για τη συντήρησή τους.
Στις τρεις οδούς Σκρα, Παπανδρέου και Λαμπριανίδη με τι παρεμβάσεις που έγιναν από τις 300 περίπου θέσεις αφαιρέθηκαν οι 100! Αν αυτό δεν είναι πλήγμα για την αγορά της Δράμας τότε τι είναι; Καλλωπισμός για να βλέπουν οι τουρίστες πόσο όμορφη είναι η πόλη; Ομορφιά και ποιότητα πρέπει να συμβαδίζουν με την καθημερινή ανάγκη. Αν οι πολυκατοικίες όταν έγιναν δεν είχαν υπόγειους χώρους στάθμευσης, αυτό δεν σημαίνει ότι σήμερα θα πρέπει να εγκαταλειφθούν ( εκτός και αν η Δημοτική αρχή έχει κάποια λύση που ακόμα δεν την ανακοίνωσε…) Αν πριν να ξεκινήσουν οι όποιες παρεμβάσεις είχαν δημιουργηθεί χώροι οργανωμένοι στάθμευσης αυτοκινήτων τότε τα δεδομένα θα ήταν διαφορετικά όμως αυτό δεν έγινε.
Εν ολίγοις σήμερα δεν μιλάμε για βελτίωση των όρων ζωής αλλά για ουσιαστικές επεμβάσεις στην οργάνωση της οικονομίας της πόλης. Πότε αποφασίστηκε λοιπόν η μετακίνηση της αγοράς και σε ποια μυαλά βρήκε λύση η λογική να στέλνονται οι πελάτες των καταστημάτων στο κατά κύριο λόγο πολυεθνικό πολυκατάστημα έξω από την πόλη με τον μεγάλο χώρο στάθμευσης και χωρίς τον κίνδυνο του τροχονόμου;
Αν λάβουμε βέβαια υπ όψιν ότι σε λίγο καιρό θα μπουν και παρκόμετρα για τους λιγοστούς πελάτες του εμπορικού κέντρου τότε είναι που θα φύγουν και οι τελευταίοι και το όνειρο του Δημάρχου για μια πόλη χωρίς αυτοκίνητα ( και κατά συνέπεια χωρίς ανθρώπους) θα έχει γίνει πραγματικότητα. Όσο για τα άδεια καταστήματα θα μπορούσε να τα κάνει ζωολογικό κήπο να βάλει κάθε είδους ζώα να έρχονται να τα βλέπουν οι τουρίστες (είναι κι αυτό μια ιδέα).
Οι παρεμβάσεις όμως συνεχίζονται απ ότι φαίνεται με αμείωτο ρυθμό και στην περιοχή απέναντι από τον κήπο όπου τα αυτοκίνητα πρέπει να φύγουν. Βέβαια εκεί θα έχουμε άλλα παρατράγουδα όπου οι κάτοικοι των διαμερισμάτων θα μπορούσαν να σταθμεύουν τα αυτοκίνητά τους στον κοινόχρηστο χώρο, δηλαδή ανάμεσα στα καθίσματα των καφετεριών ή μπροστά από τις προθήκες των καταστημάτων όπου ήδη δημιουργούνται τεράστια προβλήματα με άγνωστες συνέπειες…
